ده فرمان

- ده فرمان کونگ فو در سلسله ی (منیگ)در اوایل قرن

شانزدهم توسط (چوئید)به رشته تحریر درآمده است.این

فرامین اصول اخلاقی و روحی در کونگ

فو را تشکیل میداده است و طی سالیان طولانی این فرامین

در دستور کار کونگ فو کاران چین قرار داشته است. 

- فرمان اول:هنرجو بایستی بدون انقطاع تمرین کند. 

- فرمان دوم:رزم بایستی فقط برای دفاع از خود به طور

مشروح استفاده شود. 

- فرمان سوم:تمام استادان و بزرگسالان باید مورد ملاحظه و

احترام قرار گیرند. 

- فرمان چهارم:هنر جو بایستی در طول زندگی با هم دوره ای

های خود دوست و مهربان باشد. 

- فرمان پنجم:کونگ فو کار در هنگام مسافرت بایستی از خود

نمایی و نشان دادن قدرت خود به مردم عامی خود داری کند

به طوری که حتی از مبارزه دوری کند.چون در این

صورت......... 

- فرمان ششم:کونگ فو کار نباید پرخاشگر و اهل منازعه

باشد. 

- فرمان هفتم:از خوردن شراب و گوشت پرهیز کند. 

- فرمان هشتم:افراط در تمایلات جنسی جایز نیست. 

- فرمان نهم:کونگ فو کار نبایستی عجولانه به هر کسی

فنون خود را بیاموزد زیرا ممکن است باعث اذیت دیگران

شود. 

- فرمان دهم:کونگ فو کار بایستی از نقش تهاجم و حرص و

اعمال تهدید آمیز دوری کند.